Mijn verhaal

Ik kon nooit echt mijn plek vinden in de wereld. Als kind begreep ik de strijd en haat tussen mensen niet. Populariteit snapte ik ook niet, want ik vond iedereen mooi. Toch was mijn leven niet slecht, en had ik het redelijk naar mijn zin. Op de middelbare school kreeg ik het moeilijker. Ik zag het nut niet van wat ze me leerden, en ik kreeg enorme weerstand tegen school. Deze motivatieproblemen werden in die tijd ‘opgelost’ door me bij de GGZ de stempel ‘ADD’ te geven. Ik kreeg eerst Concerta, en daarna Dexamphetamine. Bij het uitgaan dronk ik erg veel, en ik rookte dagelijks wiet.

Mijn weerstand tegen het leven werd steeds groter, en ik ontwikkelde daarnaast een sociale angstfobie. In die tijd had ik het gevoel dat iedereen negatief over mij dacht. Mijn energie was zo laag, dat ik als 18-jarige de trap naar mijn kamer op moest kruipen. Ik had erg veel lichamelijke klachten, die door de dokters niet verklaard konden worden. Na een tijdje sliep ik ook steeds slechter. Ik keek tegen iedere nacht op, omdat ik zo slecht in mijn vel zat dat stil liggen gewoon niet meer ging. Ik herinner me nog dat ik dit op zo’n nacht dacht:

“Als ik hier ooit uit kom, beloof ik dat ik andere mensen die hier nog in zitten zal helpen. Ik kan mensen hier niet zomaar in laten zitten.”

Reguliere gezondheidszorg heeft mij nooit goed kunnen helpen. Nadat ik een aantal nachten na elkaar niet had geslapen, waren mijn ouders wanhopig genoeg om alternatieve gezondheidszorg te raadplegen. Ik begon bij een orthomoleculair geneeskundige. We werkten voornamelijk aan voeding, een beetje sport en ik kreeg supplementen die me in die tijd erg hielpen. Ik kon weer slapen, en ik begon mijn gezondheid weer op te bouwen.

Na een paar jaar daar aan mezelf te hebben gewerkt ging het weer ‘oké’. Maar echt veel energie had ik nog niet, en echt enthousiast over het leven was ik ook nog niet. Ik was nog steeds erg veel aan het leren en onderzoeken over het brein en het lichaam. Nadat ik leerde over epigenetica en de wisselwerking tussen het lichaam, de mind en emoties beter begon te begrijpen, ging ik steeds meer aan mijn overtuigingen werken. Daarna ontdekte ik een nog diepere laag, de spirituele laag. Iets dat ik voor die tijd enkel als zweverig en onzin labelde.

Jarenlang verdiepte ik me verder en verder. Hier was ik dagelijks mee bezig. De boeken van Michael Singer hielpen me om nog meer los te komen van alles dat me ervan weerhield om enthousiast en vol energie in het leven te staan. Zelfliefde was hier een groot onderdeel van. De boeken van Dr. David Hawkins hielpen me het pad naar steeds beter en beter voelen mentaal volledig te begrijpen.

Tijdens dit proces begon ik steeds meer mensen te helpen. Ik leefde wat ik leerde, en ik ken de lessen zo goed dat ik niet anders kon dan mensen om me heen te helpen wanneer ik voelde dat ze geholpen wilden worden.